Dominica - een klein paradijsje

16 december- 5 uur ’s morgens.

Ik werd uit mijn hangmat gehaald en tot mijn verbazing was ik helemaal niet zo moe. Ik had mijn tas gelukkig al de dag ervoor ingepakt en was klaar om te gaan.

Na een snel ontbijt werden we met de bijboot naar de kant gebracht waar drie busjes op ons stonden te wachten.

Eenmaal in de bus was ik ontzettend enthousiast en had ik er ontzettend veel zin in.

Na een lange rit van zo’n 3 uur kwamen we aan bij het beginpunt van onze wandeling naar de boiling lakes. Onze bestuurder, genaamd Octavius (ook wel Seacat) was de gids en samen met hem liepen we heuvel op, heuvel af richting de plek waar we heen moesten. Op het begin kwamen we lang een klein riviertje met een waterval waar captain Jack Sparrow heeft gezwommen tijdens het opnemen van de film Pirates II.

We liepen ongeveer 4,5 uur richting de boiling lakes. De route ging recht door het regenwoud. De omgeving was prachtig, overal groen, bladeren, bloemen, geluid van dieren, het was gewoon prachtig. Als je je ogen sloot hoorde je alle geluiden en voelde het echt alsof je helemaal alleen was in een prachtige natuur. Ook werd er eer gedaan aan de naam “regenwoud” het heeft namelijk ongeveer om het halfuur telkens ontzettend hard geregend. Ik deelde een tas met Thalitha en omdat zij hem droeg had ik helaas geen regenponcho.

Na een lange wandeling met af en toe een stukje uitleg over een bepaalde boom, een fruitstop en een drinkstop, kwamen we aan bij het echte “boiling lake” het was een ontzettend groot meer met watervalletjes en heel veel stoom.

Soms, als de stoom werd weggeblazen, zag je het midden van het meer. Het kookte er helemaal, overal bubbels van de hitte. Het zag er zo vet uit!

Hier heeft Seacat voor ons lunch gemaakt. Een salade, vis voor op brood en heerlijke zelfgemaakte sap. Na een heerlijke lunch en het genieten van het uitzicht liepen we weer terug naar de plek waar we onze moddermaskers op hadden gekregen. Ergens op weg daar naartoe waren de “Hottubs” war we in mochten zwemmen. Het water was heerlijk warm en telkens zijn wij watervalletjes op geklommen om te kijken of je verder kon zwemmen. Daardoor kwam je ook steeds dichter bij de boiling lakes en werd het water dus ook warmer. Na een aantal foto’s zijn we toch maar teruggegaan naar de rest. Hier hebben we nog even in het water genoten van de warmte, toen we door Seacat werden geroepen om eruit te komen en verder te lopen. En natuurlijk, precies toen wij eruit moesten begon het keihard te regenen. Het meest van de tijd wordt je namelijk beschermd door de bomen, maar nu, bij die meertjes, waren die er niet. Wij, en onze kleding, werden dus zeiknat. Grappig was het echter wel en ik had mijn poncho bij Thalitha gehaald dus ik bleef droog. Ook de terugweg was lang, maar ik heb me, net als bij de heenweg, geen moment verveeld. De klim was zo leuk en uitdagend.

De hangmatten en andere spullen opgeruimd en hebben yoga gedaan met een van de mensen die daar woonde. Dit was echt ontzettend ontspannend en ik werd er ontzettend relaxed van. Na de volwassenen gedag gezegd te hebben en hen te hebben bedankt voor alles, zeiden we ook gedag tegen de kinderen en de prachtige omgeving.

Ik snap precies waarom mensen hier zouden wonen en kan dit aan iedereen aanraden. Het is er geweldig en ik wil er zeker nog eens naar terug! Deze expeditie en gewoon dit eiland was het leukste tot nu toe en ik kijk ontzettend uit naar wat er nog komen gaat.

De omgeving was prachtig en ik liep met een heel gezellig groepje. Na een tijdje begon ik voor te lopen en zei de gids dat ik door moest lopen alleen samen met hem. Nou ja prima, want het werd al langzaam donker. Het was pas half 7, maar wel pikdonker, toen ik eindelijk aankwam. Ik zat ergens in de middenmoot en was helemaal niet zo langzaam, maar jammer genoeg niet snel genoeg om te mogen zwemmen in het riviertje van Jack.

Toen iedereen beneden was zijn we naar de busjes gelopen en verder gereden naar de Rastafari. De rit met de bus was weer ontzettend lang (weer 3 uur), en ik was zo vermoeid dat ik in slaap ben gevallen.

We kwamen aan bij de rasta’s en hebben meteen kennis gemaakt met de mensen daar. Ze leven met z’n elven in de vallei samen met een hele hoop dieren. We hingen onze hangmatten op in een soort algemene ruimte. Mensen gingen erin liggen, we hoorden een krak en daar ging een balk. De rasta’s waren zo aardig om het te maken (oh, ik voelde me zo schuldig, en dat terwijl ik niet eens op de plek lag waar de balk was gevallen).

Ik was klaar met het ophangen van mijn hangmat en liep een beetje rondom de omgeving te zien (het was al donker, dus erg veel zag ik niet), toen ik plotseling allemaal geschreeuw hoorde. Weer waren er twee balken gevallen. We hebben toen besloten 5 mensen te verplaatsen en met hun hangmatten naar de veranda van een hut gestuurd.

Gelukkig bleven de balken daarna wel hangen en heb ik heerlijk geslapen. De volgende dag zou er om 8 uur ontbijt zijn. De rasta’s nemen dat echter niet heel letterlijk en pas om kwart over 9 werden wij gewekt voor het ontbijt. Het was heerlijk. Allemaal verschillende soorten vers fruit en gefrituurde broodjes.

Na het ontbijt en de afwas hebben we ons klaargemaakt om te vertrekken richting de victoria Falls. Deze wandeling duurde echter maar drie kwartier en heb ik op sandalen kunnen doen. Langs allemaal rotsen, rivieren, watervalletjes en stukken bos, kwamen we aan bij een snelstromend riviertje met watervalletjes en een rotsblok. Hier mochten wij zwemmen.

Het water was ontzettend koud, maar als je er eenmaal in zat was het geweldig. Van de rots mocht je afspringen, de omgeving was, wederom, ontzettend mooi en iedereen had zoveel lol. We hadden twee volwassenen mee en ook de kinderen van de rasta’s waren mee ( 4 kinderen, oudste: 13, jongste: 5).

Na nog een klein stukje langs nog meer mooie watervalletjes en bomen enz. kwamen we aan bij een ontzettend grote waterval. Het was zo mooi! Het valt gewoon niet te omschrijven, het mooiste tot nu toe.

Kun je nagaan, de Teide was prachtig, de boiling lakes waren fantastisch, maar dit overtreft alles. Wel waaide het er erg hard en er kwam telkens een beetje water tegen je aan. Niet genoeg om echt nat te worden, niet te weinig om niets te voelen. Het werd op een gegeven moment ontzettend koud en na een aantal (hopelijk) mooie foto’s zijn we teruggelopen.

Bij het riviertje mochten we weer even zwemmen en daarna zijn we weer teruggelopen naar de rasta’s. Deze avond hadden we een soort feestje. Reggaemuziek en popmuziek kwamen door elkaar en iedereen danste volop. De kinderen konden zo ontzettend goed dansen en waren ontzettend los in de heupen. Rond half een, helemaal vermoeid, ben ik gaan slapen.

De volgende dag om half 10 (volgens de planning 8 uur), werden we wakker gemaakt voor het ontbijt. We hebben onze hangmatten en andere spullen opgeruimd en hebben yoga gedaan met een van de mensen die daar woonde. Dit was echt ontzettend ontspannend en ik werd er ontzettend relaxed van. Na de volwassenen gedag gezegd te hebben en hen te hebben bedankt voor alles, zeiden we ook gedag tegen de kinderen en de prachtige omgeving.

Ik snap precies waarom mensen hier zouden wonen en kan dit aan iedereen aanraden. Het is er geweldig en ik wil er zeker nog eens naar terug! Deze expeditie en gewoon dit eiland was het leukste tot nu toe en ik kijk ontzettend uit naar wat er nog komen gaat.